Mijn dierbare, kijk

 

Neen, nooit ofte nimmer keren zij weer
onze dierbare doden
geliefden
gekist begraven uitgestrooid
voorgoed voor eeuwig en altijd.
Gedenken willen wij
zoekende troost voorzichtig behoedzaam
in gedichten gedachten muziek
in mijmeringen herinneringen stil zacht
het helpt kan helpen.
Kransen kaarsen bloemen kunstig neergelegd
kille begraafplaats wordend
bloementuin troosttuin hemeltuin
het helpt kan helpen.
Zo, samen op ‘t aloude vertrouwde kerkhof
de levenden en de doden
verbonden over de grenzen van het bestaan
gelovend hopend biddend
beseffend zovéél méér tussen hemel en aarde
dan kennis inzicht brengen kan
het helpt, kan helpen
Mijn dierbare, kijk
kijk, daar plots de zon
ook zij wilt erbij zijn
wilt, net als ik, jou ons warmen
ons warmen van buiten van binnen
er zijn voor hen
die jou moeten ontberen
voor allen die jij moest achterlaten.

Niets zo aanwezig als afwezigheid.

34.21 Mijn dierbare kijk

Kerkhof Atom, Réveil, 1 november 2023