Gedachtenis Paul Ghijsels
Dierbare Paul,
beste familieleden van Paul,
beste vrienden, bekenden, collega’s, ex-collega’s van Paul,
beste dorpsgenoten Haaltenaren, geboren en getogen van oudsher of spiksplinter nieuw,
beste niet-Haaltenaren van waar ter wereld ook afkomstig,
beste regionale, nationale en internationale aanwezigen,
Paul is niet meer.
Och Paul, je tachtigste verjaardag : je hebt hem nog net mogen/kunnen vieren. Je wou leven, blijven leven, niet doodgaan, nu toch nog niet, dankbaar om het voorrecht te mogen hebben de toekomst te mogen helpen regelen, bewust afscheid te kunnen/mogen nemen.
Opnieuw, zovele vrienden om je heen, die je hun steun kwamen betuigen, zovéél blijheid bij élk wederziens, hoe kort ook.
Maar ook nu bleef je jezelf. Het was en bleef zoals beschreven in de gedichten ter gelegenheid van je vele verjaardagsvieringen.
Zolang je vecht tegen onrecht
loopt en draaft
naar inzicht graaft
om vrede te bekomen.
Zolang je blijft dromen
heeft leeftijd geen belang.
Je bleef spreken over:
de boeiendheid der dingen
het voortgaan desondanks
de verbondenheid der mensheid
of over
politiek en internationale solidariteit
een land op tweesprong
burenfeesten en wapperende vlaggen
links rechts ongebondenheid.
Paul, je was niet alleen jarenlang een bekwame, gedreven voorzitter van de gemeentelijke adviesraad Haaltert Internationaal, waarvoor onze hartelijke dank, maar je was letterlijk en figuurlijk Haaltert Internationaal.
Je was Haaltert, ook een stukje Kerksken waar je vader hoofdonderwijzer was, ook een stukje Denderhoutem, de Lebeke vanwaar je moeder afkomstig was.
Diep geworteld onder de eigen Vlaamse kerktorens, maar van daaruit zelfbewust en kritisch uitgegroeid tot een sterke boom met wereldwijde takken. Jouw Internationale dimensie.
Je wou, niet alleen de aarde ontdekken maar vooral de hemel op die aarde. Geen blind, naïef romantisch optimisme. Néén, een dat gebaseerd is op het pessimisme van het verstand en op het optimisme van de wil. Kritische kijk vol humor. Rebel en vernieuwer ook. Je was betrokken en actief bij 1001 dingen, een nooit stilzittende duizendpoot.
Dierbare Paul, weet, dat jij die zo graag leefde, die de wereld wou zien, wou helpen om hem om te toveren tot een nog betere plek om te leven, jij die de mensen wou aanzetten tot kritisch denken, en hier in het Westen wou doen ontwaken uit hun slaap der welvarenden, wél, het is je gelukt! Rust nu zacht. Je leeft nog lang gelukkig voort in onze gedachten. We zetten je werk voort.
beste familieleden van Paul,
beste vrienden, bekenden, collega’s, ex-collega’s van Paul,
beste dorpsgenoten Haaltenaren, geboren en getogen van oudsher of spiksplinter nieuw,
beste niet-Haaltenaren van waar ter wereld ook afkomstig,
beste regionale, nationale en internationale aanwezigen,
Paul is niet meer.
Och Paul, je tachtigste verjaardag : je hebt hem nog net mogen/kunnen vieren. Je wou leven, blijven leven, niet doodgaan, nu toch nog niet, dankbaar om het voorrecht te mogen hebben de toekomst te mogen helpen regelen, bewust afscheid te kunnen/mogen nemen.
Opnieuw, zovele vrienden om je heen, die je hun steun kwamen betuigen, zovéél blijheid bij élk wederziens, hoe kort ook.
Maar ook nu bleef je jezelf. Het was en bleef zoals beschreven in de gedichten ter gelegenheid van je vele verjaardagsvieringen.
Zolang je vecht tegen onrecht
loopt en draaft
naar inzicht graaft
om vrede te bekomen.
Zolang je blijft dromen
heeft leeftijd geen belang.
Je bleef spreken over:
de boeiendheid der dingen
het voortgaan desondanks
de verbondenheid der mensheid
of over
politiek en internationale solidariteit
een land op tweesprong
burenfeesten en wapperende vlaggen
links rechts ongebondenheid.
Paul, je was niet alleen jarenlang een bekwame, gedreven voorzitter van de gemeentelijke adviesraad Haaltert Internationaal, waarvoor onze hartelijke dank, maar je was letterlijk en figuurlijk Haaltert Internationaal.
Je was Haaltert, ook een stukje Kerksken waar je vader hoofdonderwijzer was, ook een stukje Denderhoutem, de Lebeke vanwaar je moeder afkomstig was.
Diep geworteld onder de eigen Vlaamse kerktorens, maar van daaruit zelfbewust en kritisch uitgegroeid tot een sterke boom met wereldwijde takken. Jouw Internationale dimensie.
Je wou, niet alleen de aarde ontdekken maar vooral de hemel op die aarde. Geen blind, naïef romantisch optimisme. Néén, een dat gebaseerd is op het pessimisme van het verstand en op het optimisme van de wil. Kritische kijk vol humor. Rebel en vernieuwer ook. Je was betrokken en actief bij 1001 dingen, een nooit stilzittende duizendpoot.
Dierbare Paul, weet, dat jij die zo graag leefde, die de wereld wou zien, wou helpen om hem om te toveren tot een nog betere plek om te leven, jij die de mensen wou aanzetten tot kritisch denken, en hier in het Westen wou doen ontwaken uit hun slaap der welvarenden, wél, het is je gelukt! Rust nu zacht. Je leeft nog lang gelukkig voort in onze gedachten. We zetten je werk voort.
Haaltert, 27 juli 2019