Afscheidsgedicht reis Zuid-Afrika

 
Beste vrienden,

Twintig oktober, tien uur in de morgen
elf man zonder zorgen
met valiezen zwaar
vertrekkensklaar.
We vliegen naar Zuid-Afrika
ja, ja, ja.
Maar eerst nog in de Londense luchthaven
in café Nero de dorstigen laven
én nog zes uur geduldig wachten.
Shoppen en slenteren doet het leed verzachten.
Vlucht en landing verliepen prima.
Zie daar staat de lieve Tanja.
Ook ons busje staat vertrekkensklaar
Charles, Emily, een prachtig paar
zullen ons 23 dagen lang begeleiden.
Na een dagje rijden
worden voor het eerst de tenten opgezet.
O, wat een dolle pret
Charles heeft het ons goed geleerd
Zo verloopt alles gesmeerd.
Voor de tweede maal verlies ik mijn oorring.
Stom, het was een mooi zilveren ding.
Zestien dagen lang was hij zoek
Maar Charles toverde hem uit een of andere hoek
Dank u Charles, dank u zeer
ik vergeet u nooit meer.
In het Krugerpark zagen we leeuwen
lui en vadsig geeuwen
twee luipaarden heel actief paren
en alle toeristen maar staren…
Gratis porno-cinema
Dank u, dank u Zuid-Afrika.
We zagen buffels lopen
Impala-bokken met hopen
dikke olifanten
plechtstatig lanterfanten
een neushoorn bij valavond water drinken
krokodillen onder water zinken.
Omdat we stil waren geweest
zagen we het meest gevaarlijke beest:
een hyena die dronk bij de waterplas.
Als dat geen sensatie was!
Ook de giraffen maakten ons blij
en de vele koeien op de wei
Op een natte vrijdagmorgen een slipper van formaat.
Iedereen direct paraat.
Met man en macht en volle kracht
werd het trekken en sleuren.
Toen geschiedde een wonderlijk gebeuren:
dank zij Charles, de stoere vent
verliep alles als een fluitje van een cent.
Plots op een avond regen bliksem donder
wonder boven wonder
droog bleef onze tent van binnen.
Maar de was konden we herbeginnen.
Charles en Emily kunnen prima koken.
Samen heerlijk vuurtje stoken.
Bij iedere tocht, licht of zwaar
stond het eten altijd klaar.
Stoofvlees, rijst, kip en wijn
alles mocht er zijn.
We hebben bergen beklommen
in vele zwembaden gezwommen
gevaarlijk hoge ladders bestegen
getoerd op hobbelige wegen
een Zoeloe- en Xhosa-dorp bezocht
vele cadeautjes gekocht.
We hebben gefilmd en gefotografeerd
en onszelf op ijsjes getrakteerd.
Wat hebben we nog gedaan
welke ervaringen nog opgedaan?
Dat het om zes uur donker is
dat uren in het busje zitten vermoeiend is
dat een Zoeloe-bruid elf koeien kost
Amarulla lekker smaakt, ook zonder dorst
dat het zalig kuieren is langs het strand
en 4 BEF is 1 Rand.
In de warenhuisketen Spar
reden we met de winkelkar
stonden net als bij ons tussen de massa
rijtje schuiven aan de kassa.
Op café biljarten
iets voor vrolijke harten.
Witte bol, zwarte bol
halve of volle bol
recht in een of ander hol
sjonge sjonge, wat een lol.
In Key Mouth ontbijt met meloen.
Wat heeft een mens nog meer vandoen?

O, ja wandelend langs de grote baan
vrijgezel met Beach Buggy aan de haak slaan.
Het duurde slecht één enkele stond
of het roddelnieuws was het ganse dorp rond.
We bezochten en Xhosa-klaslokaal
werden rondgeleid in een hospitaal
leerden over hun besnijdenis-ritueel
proefden zure pap met mais-meel
dronken en dansten in een lokaal café.
De zwarte jeugd deed vrolijk mee.
Aan de Wild Cost joggen aan het strand
mooie schelpjes zoeken in het zand.
Hoog op een bergtop
deden we een paparazzi-fotostop
Dirk, Stijn en Veerle poseerden als een leeuw.
Perfect, alleen ontbrak gebrul en geschreeuw.
We zagen de struisvogels domme dingen doen
En dronken plaatselijke cider met citroen.
Omdat de remmen het niet meer deden
zijn we naar een Mercedes-garage gereden.
Een goed afgelopen avontuur
met extra tijd tot dertien uur.
Eén groep dook het dolfinarium binnen
de anderen verzetten met wandelen hun zinnen.
Voor onze Bengi-springende Bart
supportenden we luid en hard.
We kregen waar voor zijn geld
Bart: onze echte held.
Steeds was het geluk aan onze kant
Want wat zagen we aan Zuid-Afrika’s mooiste strand?
Je mag één keer gissen
Springende dolfijnen en spuitende walvissen.
Op Robbeneiland vond de groep 101 robben langs de weg
Ikzelf, helaas had pech.
Door moeheid overmand ging ik niet mee
genoot dan maar van zicht op zee.
Ik mocht twee rondjes op een struisvogel rijden.
Zo kon ik elkeen verblijden.
We zagen koetjes en kalfjes lopen
Sliepen soms met de frigo open.
De gids in de grotten kon mooie liedjes kwelen
En op de stalagtieten tam-tam spelen.

Zo, beste vrienden
de 23 dagen zijn zo voorbij gevlogen.
En dit is niet gelogen:
het was een prachtige tijd
met ruimte voor persoonlijke flexibiliteit
met veel wandelen en stappen
en veel Afrikaans klappen.
We hebben heel wat meegemaakt
vele kreten van verwondering geslaakt
de Big Five en nog veel meer gezien.
Deze reis verdient een tien op tien.

Charles en Emily
Je moet niet treur nie, je moet nie ween nie.
Wellicht zien w’elkander nooit meer weer nie
maar vergeten doen we u nooit nie
Jullie zijn een prachtig paar.
Altijd zorgend en lief voor elkaar.
Dank zij jullie kunnen we nu gelukkig en voldaan
veilig en gezond weer naar huis toe gaan.
De reis verliep zonder mankementen
Slechts één probleem: Emily’s ligamenten.
Maar door een straf en stevig verband
was zij snel weer aan de beterhand.
De goede chauffeur Charles reed rustig over de Zwartberg-pas
veilig zonder veel gas.
Dank zij hem hebben we veel en lekker gegeten
en ook veel stof gevreten.

Beste vrienden allemaal,
ook voor jullie en grote dank u wel.
Jullie benen waren onvermoeibaar snel.
Maar desondanks niet al te min
haalde ik jullie wel in.
Dank u wel om op mij te wachten
jullie blijven altijd in mijn gedachten.

Beste Tanja
Voor u straks een dikke kus.
Jij was niet alleen de mooiste en de liefste van de bus
maar je barstte ook van energie en talent.
We zijn vreselijk content.
Je leerde ons van Zuid-Afrika houden
zijn wilde dieren, parken, wouden.
Je opende ons hart voor zijn vele soorten mensen
Hun geschiedenis, hun toekomst, hun wensen.

Baie dankie, baie dankie

Kaapstad, 11/11/2007