Afscheidsgedicht reis Finland
Fragment uit de allernieuwste Kalevala
In het jaar 2001 na Christus
op die regenachtige 3 augustus
vertrok vanuit een heel klein land
een hoop toeristen naar Finland.
In die tijd niet zo evident
want de meerderheid vertrok met tent,
auto , caravan of mobilhome
om lui en loom
aan een of ander strand
te bakken in het zand.
Maar deze 19 dapperen
wilden geen vlag doen wapperen
trokken naar verre oorden
ongewapend, met amper drie woorden.
En zie doorheen alle Finse bossen klonk weldra
hei-hei, joooo, huomenta.
Maar wie was toch die vrolijke troep
die sterke samenhorende groep?
Hun leidersduo noemde Robert en Ireine
zo moesten er meerdere zijn.
Hun voorzitter was een jurist
een hele slimme tist.
De jongste, ook de mooiste, met donkere ogen
droomde van een Fin met ogen blauw als regenbogen.
Er was een apotheker, permanent van wacht
met pillen voor dag en voor nacht.
Het overgrote, belangrijkste deel
bestond uit onderwijzend personeel
En ja, ook twee chemisten
maar niemand was blasé of chi-chi.
Twee blonde Finse schonen
deden vele mannen dromen
zij toonden hen de weg
over haag en over heg.
Het was een harde strijd
er was weinig tijd.
Hun leven was zwaar
altijd stappen van hier naar daar
neen , niet alles was rozengeur of manenschijn.
Velen leden erge pijn,
een hield het niet langer uit
kreeg toen een dikke spuit.
Eén
vertrok héél alléén
op haar lappen.
Een ander kon niet langer stappen
kreeg zowaar nieuwe schoenen
sportschoenen, niet te boenen.
Eén viel in de sauna neer
zijn knie deed toen o zo zeer.
Bij gebrek aan bier kregen ze ‘n houten kop
Bij teveel aan zalmsoep zwollen hun magen op.
Maar nu is hun strijd gestreden
is alle pijn geleden.
Nu keren ze vliegensvlug naar Vlaanderen terug.
Zonder brute kracht
hebben zij hun taak volbracht.
Zij overwonnen de Finnen
met hun spitsvondige zinnen.
Voor hen wordt geen standbeeld opgericht
enkel dit dwaas gedicht
gevuld met karamellenversen.
Want zie zij willen enkel sterven
voor een land
glimlachend met de pint in de hand :
Kipiss! Gezondheid!
Helsinki, 14/08/2001