Beste OKRA-vrienden
allemaal,
Voorbij ons laatste
onze mooie reis is
gedaan
straks moeten we naar
huis toe gaan.
Daarom wil ik graag een afscheidswoordje placeren
jullie nog eventjes
amuseren
met een kort reisverslag.
Ik hoop het mag?
Akkoord als ik zeg : “het was
een mooie reis
een prachtige
fantastische reis
als een sprookje
van 1001 nacht” ?
Het begon ook midden in de nacht.
Donderdag 24 november: vroeg uit de veren
aan die
vakantiekleren
en de valiezen
klaar
want om 2-3 uur was
het busje daar.
Een laatste afscheidskus
en hop …weg met
de bus.
In Zaventem wachten, drie lange uren
wachten of kletsen met
de buren.
Na vier uur vliegen was ons liedje uit
want in Luxor moesten we de vlieger uit
met of tegen onze
zin
met pak en zak het
busje in
een steile trap
naar omhoog.
Daar zaten we dan hoog én droog.
Vijf minuten onze benen strekken
en we mochten
wéér vertrekken.
Tot onze grote spijt
kregen w’ enkel een
klein ontbijt.
Maar éénmaal aangekomen in het hotel
verliep alles vlot en
supersnel.
In Movenpick Pyramids, ons hotel supergroot
kregen we direct een
drankje zoet en rood
en voor 20 euro
cash een groot buffet.
Dan hop naar het lang verwachtte bed.
Met twee bussen trokken we op pad
doorkruisten de hele stad
van noord naar
zuid, van oost naar west.
De twee gidsen deden hun allerbeste best.
Zij spraken perfect onze eigen moedertaal.
Een stichtend voorbeeld voor menige…
Zij gaven uitleg duidelijk en klaar
hielden ons ver van
alle gevaar.
Daarom mochten we het Tahirplein
niet aanschouwen.
Spijtig, maar we zullen er niet om rouwen.
Zo zagen we vele andere zaken
dus veel kon het
ons niet maken.
Zo ruilden we het Egyptisch museum
voor het Koptisch
museum.
Is zelfs nog dichter bij onze natuur
onze eigen
christelijke cultuur.
Cairo een stad met 22 miljoen zielen
kon mij
persoonlijk weinig bezielen
chaotisch druk en
vuilnis op straat
vrouwen kompleet
verstopt in dik zwart ornaat.
I will never be
happy in
echt wat men noemt
een wereldwonder.
De trappenpiramide van Sakara, de sfinx van Gizeh
amaai amaai zég!
We zagen honden, katten, ezels en kamelen
geen seconde tijd
om ons te vervelen.
Moesten continu de verkopers verdrijven
met hen
discussiëren over de prijzen.
Eentje begon zelfs luid te tieren
wij het loslopend
wild, zij de aasgieren.
Pluralistisch zijnde bezochten we kerk, synagoge,
moskee
dronken water, wijn,
fruitsap, bier of thee.
In Luxor wachtte onze boot
acht dagen lang onze reisgenoot
acht dagen lang zalig varen
zonder woelige baren.
Alleen het lawaai der motoren
deed soms pijn aan
onze slapende oren.
Spijs en drank naar hartelust
zonnebaden of soms platte
rust.
De vallei der Koningen was machtig
de gekleurde
hiëroglyfen prachtig
en af mijn grote
zonnehoed
voor de tempel van
koningin Hatsjepsoet.
Ook de twee reuze Memnon kolossen mogen er zijn.
Wat voelde ik me bij hen nietig en klein.
Met de boot verder naar Edfoe.
Ken je nog de god van Edfoe?
Het is een torenvalk, géén heilige koe.
Een prachtige zonsondergang en oogjes toe.
De dubbeltempel van Kom Ombo,
prachtig verlicht
vergeten wij niet
licht.
De dans en verkleedpartij
maakte ons allen
uitbundig blij
maar de niet al te
mooie buikdanseres
kende minder succes.
De parfumerie van Jasmien
was mooi om zien.
Glazen flesjes in alle kleuren
olie en kruiden in
alle geuren.
We mochten wandelen voor niks
bovenop d’ onvoltooide
obelisk.
Bezochten de immens
grote stuwdam
gelegen in de stad Aswan.
Enkel fotograferen was toegelaten.
Noodgedwongen moesten we de camera achterlaten.
Het bezoek aan de tempel van Philaé
viel heel goed mee.
Maar onthou vooral dit mijn
kind
zelfs d’
allermooiste Feluka vaart niet zonder wind.
Het water was heel kalm, niemand zeeziek
en bij het
uitstappen speelde een jongetje muziek.
In de botanische tuin vol oude bomen
konden we slechts
heel eventjes dromen.
Wat hebben we nog gezien?
Tempels, tempels, wel een stuk of tien.
Telkens voor een andere farao of andere god
nooit voor ne gewone mens begot.
Onze gids Aladin zullen we
niet snel vergeten
onthouden zijn “amaai, amaai”: zeker weten.
Ook van Ramses geen kwaad
woord
een fijne gids
zoals het hoort
steeds voor elkeen
paraat
met woord én daad.
Sommigen gingen naar Abu Simbel.
twee keer een lange busrit, niet simpel.
Anderen gingen met een kameel op stap
of genoten op het
bootterras van wijn, cocktail, fruitsap.
Het licht- en klankspel in Karnak
was bijzonder
ik zou zeggen
bijna een wonder.
Hemels ook bij opgaande zon
het zweven in een
luchtballon.
Beste OKRA-vrienden allemaal
vooraleer ik stop met
mijn verhaal
wij de
vakantieboeken toedoen
wil ik nog iets
anders doen.
Ik wil in ons aller naam Etienne en Bertha feliciteren
hen als
reisleiders eren.
Niets of niemand is volmaakt
er is altijd iets
dat piept of kraakt
tien op tien is misschien overdreven
maar negen op tien
mogen we zeker geven
en al zijn zij
geen farao, koning of paus
geef hen een
daverend applaus!
Beste Bertha, beste Etienne heb
geen verdriet
een cadeautje
hebben wij niet
maar wél een bedankingskaart
die is vele vele euro’s waard.
De namen van de OKRA-vrienden
staan erop
dat vinden jullie
zeker tof.
In naam van allen een dikke merci
en een kus of
drie.
Beste OKRA-vrienden,
we moeten/mogen
nu naar huis toegaan
dank om mee te
mogen gaan.
En om het in het mooie oud-nederlands
te zeggen:
VAERT WEL ENDE LEVET SCONE
Nera Redant
Luxor,